„Dzień trzeciego maja, jako rocznica Konstytucji 1791 r., ustanawia się w całej Rzeczypospolitej Polskiej, jako uroczyste święto po wieczne czasy” – postanowił Sejm Ustawodawczy II Rzeczypospolitej w kwietniu 1919 r., a więc już w pierwszych miesiącach po odzyskaniu niepodległości. Dobitnie świadczy to o znaczeniu aktu przyjętego przez Sejm Wielki 230 lat temu dla tożsamości ustrojowej wolnej Polski.
Konstytucja 3 maja była pierwszą w nowożytnej Europie i drugą na świecie – po amerykańskiej. Państwo polskie, coraz słabsze, nękane już wówczas działaniami zaborców, miało na nowo dołączyć do grona nowoczesnych, sprawnie zarządzanych organizmów państwowych. Konstytucja zmieniła ustrój państwa z monarchii elekcyjnej na monarchię dziedziczną, wprowadziła będący dziś ogólnoświatowym standardem konstytucyjnym trójpodział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Ograniczyła też znacząco demokrację szlachecką, zrównała w prawach politycznych mieszczan i szlachtę a chłopom zapewniła ochronę państwa.
Od 1990 r. Polacy ponownie mogą swobodnie radować się świętem narodowym. 3 maja jest i będzie, „uroczystym świętem po wieczne czasy”. Tak jak tego chcieli posłowie Sejmu Wielkiego, parlamentarzyści II Rzeczypospolitej oraz przedstawiciele narodu wybrani po przełomie 1989 r. Tak jak pragnęły tego pokolenia Polaków oddający hołd konstytucji 3 maja zarówno w wolnej Polsce, jak i w czasach, gdy groziło to śmiercią.
W tym roku nie możemy wziąć udziału w uroczystych obchodach Święta Konstytucji obchodzonego 3-go maja, jednak możemy okazać patriotyzm i solidarność poprzez wywieszenie flagi państwowej przed swoim domem.
